Pierwszy, łaskami słynący obraz MBR namalowany w 1652 r. na zlecenie Szczęsnego i Eufrozyny Tyszkiewiczów zaginął podczas I wojny światowej. Wywiozły go z Różanegostoku (wówczas Krzywegostoku) prawosławne mniszki uciekając w głąb Rosji przez wojskiem niemieckim. Obraz towarzyszył mniszkom podczas ich tułaczki i nigdy już nie powrócił do podlaskiej świątyni. Obecnie, prawdopodobnie znajduje się w monasterze pod Moskwą.
Po I wojnie światowej, sanktuarium z powrotem trafiło w ręce Kościoła katolickiego. Salezjanie, którzy nastali w Różanymstoku starali się o odzyskanie cudownego obrazu przy aktywnym udziale Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Wydziału Rewindykacji Zabytków Sztuki oraz najwyższych władz kościelnych. Niestety, podejmowane przez nich próby okazały się bezskutecznie, dlatego podjęto decyzję o namalowaniu nowego wizerunku MB z Dzieciątkiem.
Prezentowany obraz to jeden z kilku przedstawień MBR jakie powstały po utracie siedemnastowiecznego oryginału. Wyszedł spod pędzla Jana Sawczyka w warszawskiej pracowni „Św. Wojciech” w 1928 r. i z powodzeniem stał się kontynuatorem kultu różanostockiej Maryi. Został poświęcony przez papieża Piusa XI w Rzymie, a 8 września 1929 r. uroczyście wprowadzony do sanktuarium przez arcybiskupa Romualda Jałbrzykowskiego. W 1981 r. kardynał Franciszek Macharski metropolita krakowski wraz z arcybiskupem wrocławskim metropolitą Henrykiem Gulbinowiczem i administratorem białostockim biskupem Edwardem Kisielem dokonał koronacji obrazu za zgodą papieża Jana Pawła I. Obecnie, obraz znajduje się w ołtarzu bocznym ustawionym przy pierwszym filarze po lewej stronie nawy głównej.
Wizerunek MB z 1928 r. nie jest wierną kopią oryginału. Wiadomo, że pierwotne przedstawienie Matki Boskiej Różanostockiej było w typie Hodegetria, czyli ukazywało ujętą frontalnie postać kobiecą trzymającą Dzieciątko na prawej ręce, a lewą dłonią wskazującą na Syna. MBR z 1928 r. prezentuje inny typ ikonograficzny, choć jednocześnie zachowuje ujęcie postaci charakterystyczne dla Hodegetrii. Poprzez berło, które trzyma w prawej dłoni oraz niezwykle łagodny wyraz twarzy nosi cechy wizerunku Wspomożycielki Wiernych. Ten typ przedstawiania Maryi szczególnie upodobały sobie i propagowały na całym świecie salezjańskie zgromadzenia zakonne.
Prezentowany obraz ukazuje w półpostaci Maryję z Dzieciątkiem Jezus na lewym ramieniu i berłem w prawej dłoni. Maryja przedstawiona została na wprost, a siedzący Jezus jest lekko zwrócony w kierunku widza. Piękna twarz Maryi jest pociągła, oczy i brwi wyraźne, nos długi, usta drobne. Jej prawa dłoń spoczywa na piersi, jednocześnie trzymając złote berło. Jezus w lewej dłoni trzyma księgę, prawą zaś unosi ku górze w charakterystycznym geście błogosławieństwa. Maryja i Jezus mają na sobie suknie w kolorze czerwonym zdobione złotą lamówką na zakończeniach rękawów i wokół szyi. Na ich głowach korony złote, zamknięte. Głowę i ramiona MB zdobi udrapowany, niebieski płaszcz. Tło obrazu żółte.
Zgodnie ze zwyczajem, cudowne obrazy przyozdabia się kosztownymi sukienkami. Tutaj widzimy MBR z nałożoną metalową sukienką ze złotym i srebrnym połyskiem, dekorowaną plastycznymi oraz wycinanymi motywami róż (kwiatów i liści). Nałożone też zostały złote nimby oraz zamknięte korony i berło.
